معرفی بزرگترین دشمن سربازان آمریکایی + عکس و فیلم

تقریبا یک دهه از لشگرکشی تجاوزطلبانه آمریکا به افغانستان و عراق به بهانه مبارزه با تروریسم یا تسلیحات کشتار دسته‌جمعی می‌گذرد. در این مدت صدها هزار نفر از مردم بی‌گناه منطقه قربانی ثروت‌اندوزی سردمداران صنایع عظیم تسلیحات نظامی و همچنین قدرت‌طلبی نخبگان داعیه‌دار حکومت جهانی شده‌اند. مردم آمریکا نیز سهم خود را از این جنگ‌ها داشته‌اند، اقتصاد این کشور روزهای سختی را پشت سر می‌گذارد و فرزندان آنها در هزاران کیلومتر دورتر از خانه برای تأمین منافع سردمداران مالی و سیاسی این کشور در حال نبرد هستند، نبردی که هم‌اکنون نه در مناطق جنگی و خرابه‌های عراق یا افغانستان بلکه بیشتر دردرون خود آنها جریان دارد، نبردی که بزرگترین و مجهزترین ارتش جهان در مقابل آن به زانو درآمده است: خودکشی در میان سربازان آمریکایی طی چند سال گذشته تقریبا دو برابر گشته است.

آنها می‌دانند که ‌اکنون دشمن نه از دوردست‌ها بلکه از اعماق تاریک خودشان قلب‌هایشان را نشانه گرفته

این امر چنان در میان سربازان آمریکایی رواج یافته که دولت آمریکا در سال 2011 تصمیم گرفت، بر خلاف سنتی دیرینه در این کشور، به بازماندگان سربازانی که سلاح‌شان را به سمت خود نشانه رفته‌اند نیز نامه‌های تسلیت بفرستند. گزارش حاضر داستان مردان و زنانی است که اکثرا برای برخورداری از مزایای خدمت در ارتش آمریکا و تشکیل یک زندگی خوب پس از بازگشت از میادین جنگی رهسپار سرزمین‌های بیگانه می‌گردند، اما در آنجا و یا پس از بازگشت خودکشی را تنها راه خلاصی از دردها و خاطرات وحشتناک خود می‌یابند.

خودکشی دشمنی است که چه در خانه و چه در میدان جنگ گریبان سربازان را می‌گیرد

کلمن بین (Colman Bean)، مردی جوان از ایالت نیوجرسی، تنها یک هفته مانده به حملات 11 سپتامبر وارد ارتش آمریکا شد. وی در تهاجم سال 2003 به عراق به قسمت شمالی این کشور اعزام گردید. وی و همرزمانش در یک درگیری یک خودروی را که در مقابل دستور ایست آنها به موقع توقف نکرده بود به رگبار گلوله بستند. راننده این خودرو یک بمب‌گذار انتحاری نبود و مسافرین آن نیز همگی افراد غیر نظامی بودند که در میان آنها یک کودک نیز حضور داشت. همه این افراد کشته شدند.

وی هیچگاه در مورد این تجربه با اعضای خانواده خود سخن نگفت و وقتی در سال 2005 به خانه بازگشت روانپزشک‌ها او را مبتلا به اختلال تنش‌زای پس از حادثه (PTSD) تشخیص دادند که نوعی بیماری روانی و عصبی شدید محسوب می‌گردد. با این حال ارتش آمریکا وی را بار دیگر احضار نمود و این بار وی تا سال 2008 در مناطق جنگی ماند. کلمن پس از بازگشت دچار اعتیاد به الکل شد و در یکی از روزها پس از رهایی از بازداشت به علت رانندگی تحت تأثیر الکل به خانه آمده و خودکشی کرد. او یکی از چند صد سرباز آمریکایی است که طی چند سال گذشته پس از بازگشت به خانه‌هایشان به زندگی خود خاتمه داده‌اند.[1]

کلمن بین که از عراق جان سالم به در برده بود در خانه دست به خودکشی زد

بروشمن اندرسون (Brushaun Anderson) هیچ راهی برای پایان دادن به عذابی که در آن گرفتار بود نمی‌یافت. افسران ارشد وی در یک پایگاه گشتی دورافتاده در عراق به او دستور دادند تا کیسه مخصوص زباله را بپوشد زیرا به نظر آنها او "کثیف" بود. آنها وی را مجبور کردند تا بارها تمارین فیزیکی طاقت‌فرسا را با حمل تمام تجهیزات انجام دهد. به اندرسون دستور داده شد تا به تنهایی با کیسه‌های شن سنگری را ایجاد نماید که از نظر نظامی هیچ نیازی به آن نبود.

یکی از سربازانی که در میدان جنگ به زندگی خود خاتمه داد

به نظر می‌رسید که اندرسون با سرسختی تمام این شکنجه‌ها را پشت سر می‌گذارد تا اینکه در اولین روز سال 2010، این سرباز بیست ساله به توالت سیار رفت، در را قفل نمود، تفنگ ام.4 خود را به سوی سرش نشانه گرفت و ماشه را کشید.[2]

دیدن فیلم

تصاویری از اندرسون در حالیکه با تسمخر از زندگی در ارتش یاد می‌کند

افزایش هشتاد درصدی میزان خودکشی سربازان آمریکایی

گزارشی که اخیرا در ژورنال بریتانیایی "جلوگیری از صدمات" (Injury Prevention) توسط پزشکان منتشر شده است نشان می‌دهد که نرخ خودکشی در میان سربازان آمریکایی از سال 2004 تا 2008، در حدود 80 درصد افزایش یافته است.[3] دکتر سیمون رگو (Simon Rego) یکی از روانشناسان ارشد "مرکز پزشکی مونته‌فیور" (Montefiore Medical Center) در نیویورک طی مصاحبه‌ای با وب‌سایت "روز سلامتی" (HealthDay) گفت: "در حالیکه خودکشی اصولا پدیده‌ای نادر است، نتایج این تحقیق نشان می‌دهند که میزان خودشکی با سرعتی که در تاریخ بی‌سابقه است در حال افزایش می‌باشد. هم‌اکنون نرخ خودکشی در ارتش از نرخ خودکشی در میان غیرنظامیان فراتر رفته است."

نرخ خودکشی در میان سربازان آمریکایی با گذر زمان افزایش می‌یابد

بر اساس گزارش فوق، افزایش نرخ خودکشی مصادف با افزایش مشاوره‌های روانشناختی و تعداد بستری‌ها به علت مشکلات روانی بوده است. از سال 2003 به این طرف، این نرخ‌ها دو برابر شده‌اند. آمار سال 2008 نشان می‌دهند که بیش از یک پنجم سربازان آمریکایی به علت اختلال در بهداشت روانی خود به روانپزشک مراجعه کرده‌اند. در این گزارش خودکشی‌های سایر بخش‌های ارتش آمریکا و نیز ارقام مرتبط با تصمیمات کلیدی دولت اوباما به مانند، افزایش نیروهای مستقر در افغانستان (2009)، ذکر نشده‌اند.[4]

بر اساس این گزارش، نرخ خودکشی در میان سربازان از سال 1977 تا 2003 تقریبا مطابق با الگوهای خودکشی در میان جمعیت عادی بوده و حتی به میزان ناچیزی از نرخ خودکشی غیرنظامی‌ها نیز کمتر بوده است. با این حال در سال 2004 میزان خودکشی‌ها رو به فزونی نهاد و تا سال 2008 با هشتاد درصد رشد از میزان خودکشی غیرنظامی‌ها فراتر رفت. در سال 2007 و 2008، 255 نفر از افراد حاضر در ارتش دست به خودکشی زدند که معادل 20 نفر در هر 100/000 نفر است، در حالیکه نرخ خودکشی در میان مردم عادی آمریکا 12 نفر در هر 100/000 نفر می‌باشد. با توجه به قراین، جنگ آمریکا در عراق مهمترین عامل افزایش تقریبا دو برابری نرخ خودکشی بوده است.

پوستر منتشر شده از جانب ارتش آمریکا که در آن از سربازان خواسته شده خودکشی نکنند!

به گفته محققین، افزایش در نرخ خودکشی ظاهرا با افزایش نرخ افسردگی، اضطراب، اختلال تنش‌زای پس از حادثه، سوءمصرف مواد، اختلالات شخصیتی و سازگاری و نیز بیماری‌های روانی جدی در ارتباط بوده است. افرادی که دچار افسردگی شدید هستند 11 برابر و افراد دچار اضطراب شدید 10 برابر بیش از سایرین دست به خودکشی می‌زنند.[5] بنا بر گزارش "مرکز امنیت آمریکایی جدید"، تنها در ماه جولای 2011، تعداد خودکشی در ارتش آمریکا با رکوردی بی‌سابقه به 33 نفر رسید.[6]

در هر هشتاد دقیقه یکی از سربازان بازگشته از جنگ دست به خودکشی می‌زند

بنا بر گزارشی که اخیرا منتشر شده است خودکشی در میان کهنه‌سربازان آمریکا به تنهایی 20 درصد از کل خودکشی‌ها در آمریکا را شامل می‌شود.[7] بر اساس مطالعه‌ای دیگر که در سال 2011 انجام شده در هر 80 دقیقه یکی از سربازان سابق ارتش آمریکا اقدام به خودکشی می‌کند. بر اساس این گزارش تنها در سال 2009، 1/868 نفر از سربازان آمریکایی که از جنگ‌های افغانستان و عراق به کشور بازگشته بودند دست به خودکشی زدند. بسیاری از سربازان سابق پس از بازگشت از جنگ با اختلالات تنش‌زای پس از حادثه (PTSD)، میزان بالای بیکاری و ناتوانی در برقراری ارتباطات صمیمی و دوستانه مواجه می‌شوند.

سربازان آمریکایی در حال بازگشت از عراق در پایگاه هوایی الاسد

دکتر مارگارت هارل (Margaret C. Harrell) و انسی برگلاس (Nancy Berglass) تهیه کنندگان "گزارش خودکشی" در "مرکز امنیت آمریکایی جدید" در گزارش خود چنین بیان داشته‌اند: "آمریکا در حال شکست در نبرد علیه خودکشی کهنه‌سربازان و نیروهای در حال خدمت است، و هر چقدر که تعداد بیشتری از سربازان به آمریکا باز می‌گردند خطر خودکشی نیز افزایش می‌یابد." بر اساس این تحقیقات نیروهای نظامی آمریکا طی سال‌ها پس از خروج نیروها از عراق یا افغانستان نیز با نرخ بالای خودکشی مواجه خواهد بود. آماری که بر اساس "قانون آزادی اطلاعات" و به درخواست روزنامه "سان‌فرانسیسکو" منتشر شدند نشان می‌دهند که بیش از 2200 نفر از سربازان آمریکایی طی 2 سال پس از ترک ارتش جان خود را از دست داده‌اند. فرماندهان ارشد آمریکا بدین نتیجه‌ رسیده‌اند که طی سالیان گذشته تعداد بیشتری از کهنه‌سربازان آمریکایی به دست خود کشته شده‌اند.[8]

اما این تنها کهنه‌سربازان نیستند که به صورت فزاینده‌ای دست به خودکشی می‌زنند، از سال 2005 تا 2010 تقریبا در هر 36 ساعت یکی از پرسنل در حال خدمت ارتش آمریکا اقدام به خودکشی کرده است.

بسیاری از سربازان سابق پس از بازگشت از جنگ با اختلالات تنش‌زای پس از حادثه میزان بالای بیکاری و ناتوانی در برقراری ارتباطات صمیمی و دوستانه مواجه می‌شوند.

بر اساس گزارش وب‌سایت سلامت روانی "امور کهنه‌سربازان" (Veterans Affairs)، خط ویژه بحران برای کهنه‌سربازان" که در سال 2007 تأسیس شد تا کنون 400/000 تماس تلفنی داشته و از خودکشی تقریبا 14/000 نفر از سربازان سابق آمریکایی جلوگیری نموده است.[9]

دیدن فیلم

فیلم تبلیغاتی برنامه‌ای مشاوره‌ای برای کمک به حل مشکلات روانی نظامیان از جنگ بازگشته و خانواده‌های آنها

سوءاستفاده‌های جنسی یکی از دلایل خودکشی سربازان زن

از میان هر 100 سربازی که از جنگ فغانستان و عراق به آمریکا بازمی‌گردند 11 تا 20 نفر دچار اختلال تنش‌زای پس از حادثه (PTSD) هستند. این بیماری در میان سربازان زن شایع‌تر است. یکی از مهمترین دلایل ابتلای سربازان زن به این اختلال که خود یکی از اصلی‌ترین دلایل خودکشی در میان سربازان است، سوءاستفاده‌های جنسی در حین انجام مأموریت می‌باشد. 23 درصد از سربازان زن اعلام کرده‌اند که در زمان حضور در ارتش آمریکا دچار تجاوز جنسی گشته‌اند و 55 درصد نیز اعلام کرده‌اند که در معرض آزارهای جنسی واقع شده‌اند. این عوامل می‌توانند محیط پر از فشار جنگی در افغانستان و عراق را بیش‌ از پیش تنش‌زا نمایند.[10]

بر اساس گزارشات منتشره شمار سوء‌استفاده های جنسی درسال ۲۰۱۱ به 2/290 مورد افزایش یافته است که این رقم نسبت به سال ۲۰۰۶ افزایش ۶۴ درصدی داشته است. در شش مورد از هر ۱۰ مورد سوء استفاده جنسی، متجاوز از مشروبات الکلی استفاده کرده بود. همچنین بیشتر قربانیان این گونه حملات را سربازان زنی تشکیل می دادند که در ۱۸ ماه نخست خدمت خود بودند و تجاوزگران را می‌شناختند.[11]

نیمی از زنان ارتش آمریکا در معرض اذیت و آزار جنسی قرار داشته‌اند

این گزارش می‌افزاید، رویه کنونی در افزایش سربازان زن مطمئنا جدا از عوامل دیگر، موجب ادامه این روند و افزایش تهاجم بر علیه این سربازان می‌شود. این رفتار ارتش آمریکا موجب به وجود آمدن سوالاتی از سوی تحلیلگران نظامی در زمینه تاثیر و چرایی این رفتار، شده است.

پنتاگون اعلام کرده است که در سال جدید 14/000 نیروی زن در ارتش این کشور به عنوان نیروهای پشتیبان نیروهای زرهی استخدام می‌شوند. در حال حاضر زنان 14درصد از ارتش 570 هزار نفری آمریکا را تشکیل می‌دهند.

تاکنون همراهی سربازان زن با سربازان زرهی و شرکت در عملیات‌های زرهی ممنوع بود. اما تغییر قوانین که اخیرا در دستور کار ارتش این کشور قرار گرفته، به معنی مجاورت بیشتر زنان در واحدهای کوچک خارج از پایگاه های نظامی و نزدیک میدان نبرد، با مردان است.

ترس سربازان از پذیرش مشکلات روانی

به گزارش "مرکز امنیت جدید آمریکایی" بسیاری از سربازانی که از جنگ بازمی‌گردند دروغ می‌گویند – و تشویق به دروغ گفتن می‌شوند – زیرا می‌ترسند در صورتی که اعتراف به مشکلات روانی نمایند از بازگشت آنها به خانه‌هایشان جلوگیری شود. به نوشته محققین این گزارش: "مصاحبه با سربازانی که از میادین جنگ بازگشته‌اند نشان داد که بسیاری از فرماندهان واحدها به آنها گفته بودند که پاسخ‌های ساختگی به سؤالات بدهند زیرا در غیر این صورت ممکن است از بازگشت آنها به خانه جلوگیری شود."[12] اگرچه این امر باعث شده برخی از این سربازان بدون اینکه به علت مشکلات روانی خود تحت درمان بگیرند به خانه‌های خود بازگردند اما تحقیقات دیگر نشان داده‌اند که نحوه درمان این بیماری‌ها می‌تواند خود دلیلی برای خودکشی باشد.

سربازانی که برای بازگشت به خانه مشکلات روانی خود را پنهان می‌کنند

تجویز بی‌رویه مسکن‌های قوی از دیگر دلایل خودکشی سربازان آمریکا

بر اساس مطالعاتی که در "ژورنال مجمع پزشکی آمریکا" (Journal of the American Medical Association) منتشر شده است، تجویز مرفین و دیگر مسکن‌های قوی برای سربازان آمریکایی مجروح و دچار اختلال تنش‌زای پس از حادثه (PTS) عواقب بسیار وخیمی برای آنها در پی داشته است. این سربازان به شدت در معرض خطر اعتیاد به مواد مخدر و مشروبات الکلی هستند اما میزان تجویز داروهای اعتیادآور برای آنها دو برابر سربازانی است که فقط از جراحت‌های فیزیکی رنج می‌برند. خودکشی، دیگر انواع صدمات و همچنین مصرف بیش از حد مواد مخدر و الکل در میان سربازانی که از این نسخه‌ها استفاده می‌کنند تبدیل به امری رایج گشته است.[13]

داروهای مسکن دردهای سربازان را التیام نبخشیدند بلکه آنها را بدتر ساختند

بر اساس تحیقات هم‌اکنون 14 درصد از سربازان آمریکایی داروهای مسکن قوی مصرف می‌کنند. در حدود چهل و پنج درصد از مرگ و میرهای تصادفی در ارتش آمریکا از سال 2006 تا 2009 بر اثر مصمومیت با مواد یا الکل بوده و تقریبا 30 درصد از خودکشی‌های بین سال‌های 2005 تا 2010 شامل سوءمصرف مواد و مشروبات الکلی بودند.

آیا ارتش آمریکا در قبال خودکشی‌ها کوتاهی می‌کند؟

گردون داف (Gordon Duff)، سردبیر نشریه "وترنرز‌تودی" (Veterans Today) در مصاحبه‌ای که با بخش آمریکای شبکه پرس‌تی‌وی ایران داشت، با اشاره به افزایش نرخ خودکشی در میان سربازان آمریکایی ارتش آمریکا را به علت کم‌کاری در مورد این پدیده به باد انتقاد گرفت. وی معتقد است که اعزام بیش از اندازه سربازان به میادین جنگی و همچنین درمان پزشکی اشتباه و ناقص از دلایل عمده این خودکشی‌ها هستند.



مطالب مرتبط